Architektura:Jednoprzestrzenna, salowa bryła kościoła wzniesiona została z kamienia narzutowego nieznacznie tylko przyciosanego. Spoiwo stanowi zaprawa wapienna z dodatkiem pokruszonej cegły. Kościół orientowano. Wielokrotna przebudowa świątyni zatarła jej pierwotny wygląd. Ściany wzniesiono na kamiennym cokole i zakończono ceglanym gzymsem. Pierwotne okna zastąpiono znacznie szerszymi otworami o ostrołukowych, mocno rozglifionych na zewnątrz, uskokowych ościeżach. Od strony północnej znajdują się trzy okna w tym jedno wąskie, od wschodu dwa i od południa trzy. Ceglane są również ościeża portali i prostokątnych blend w szczycie wschodnim. Szczyt ten uległ przebudowie prawdopodobnie w początkach XX wieku. Z trzech portalowych wejść do świątyni zachowało się tylko południowe. Znajdujący się tu dwuuskokowy portal posiada ceglane, ostrołukowe ościeża. Pozostałe portale zostały zamurowane. Przy północno-wschodnim narożniku świątyni widoczne są relikty zakrystii posiadającej bezpośrednie połączenie z kościołem. Kryta była dachem pulpitowym. Wnętrze posiada strop drewniany, belkowany i kryte jest ceramicznym dachem dwuspadowym. W części zachodniej korpusu kościoła w XIX wieku nadbudowano drewnianą wieżę. Wzniesiono ją na planie kwadratu. Pierwszą kondygnacje oszalowano deskami a drugą pokryto blachą. Zwieńczona została blaszanym ostrosłupem. Plac przykościelny o dość regularnym zarysie otoczony jest kamiennym murem z pozostałościami bramek. Pełnił on rolę cmentarza.